Ρόδα τσάντα και κοπάνα
από λίμνη σε λίμνη..
http://www.youtube.com/watch?v=b6UsL-F-KfM
Από την εκδρομή του Νοέμβριου του2009 στην λίμνη Τσιβλού, μου είχε μένει η φοβερή ατάκα του Άρη:
«…και να το συνδυάσουμε με λίγο χωματόδρομο άμα δε βρέχει
Από ζαχλωρου στο φενεο στη λίμνη Δόξα»
Γαμω τις ιδέες είχαν πει κάνα δυο που δεν θυμάμαι ποιοι….
Όλα είναι δρόμος .*
Τους τελευταίους 3 μήνες είχα κάνει την διαδρομή Αθήνα –βόλος ψωμοτύρι.
Άλλες φορές εκδρομικά και άλλες επαγγελματικά.
Και κατά παράδοξο τρόπο, σε σχέση με αυτό που θυμόμουν για τον εαυτό μου παλιότερα, καμία διαδρομή πλέον δεν είναι αρκετή. Φτάνεις γρήγορα, πριν καταλάβεις ότι βγήκες στο δρόμο, είσαι ήδη εκεί.
Κάθεσαι λίγο και μετά? Μετά μια απροσδιόριστη επιτακτική ανάγκη σε προστάζει να ξαναβγείς έξω.
Τάσεις φυγής, οι ρίζες των οποίων υποβόσκουν στην παιδική ηλικία, αν πέρασα και εγώ από εκεί…
Από όλη αυτή την ιστορία κερδισμένοι βγαίνουν οι άραβες και γενικότερα οι πετρελαϊκές εταιρίες.
Όταν όμως μια μέρα είσαι δυο μέτρα κάτω από τη γη …ίσως γίνεις πετρέλαιο σε 1.000.000 χρόνια.
"Από την Μάνη της πέτρας και της αλμύρας" - Έγραφε επάνω στον κατάλογο του εστιατορίου.
Δεν θα ήθελα να σας ζαλίσω τα ούμπαλα....αλλά επροχτέ κοιτούσα τις φωτογραφίες, μαζί με κάποιες άλλες από το εξωτερικό.
Ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό.
Αυτός ο τόπος , η Ελλάδα, η πατρίδα μας, είναι πραγματικά μοναδικά ευλογημένος.
Καμία σχέση με θρησκεία και πατρογονικό αρχαίο ελληνικό πολιτισμό.
Μικρό σύντομο βολταράκι!!
Με την αγωνία του εκλογικού αποτελέσματος, ξεκινήσαμε την προπόνηση του Sac 900
Πειραιά….(Αθήνα) - Λαμία –εκεί που το 200 είναι η τελική στην ανηφόρα – Καρπενήσι / Προυσό / Θέρμο –Τριχωνίδα / Εύηνο / Ναύπακτο / Ρίο / Κόρινθο / Πειραιά.
Πάμε Upside Down? Η αρχή στο τέλος, το τέλος στη μέση, η μέση στην αρχή?
Τι μου θυμίζουν όλα αυτά? Το ηπειρώτικο κλίμα που συναντάς στην βόρεια Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ξυπνάς το πρωί και έχει ομίχλη. Είναι υγρασία από τη γη που ανεβαίνει… πάνω από τα κεφάλια μας. Μετά το μεσημεράκι σκας από τον καύσωνα, μέχρι το απόγιομα έχει ρίξει και το χαλάζι του!
29 12 2009.
Εργάσιμη.
Ρόδα τσάντα και κοπάνα.
Μια βόλτα στα γρήγορα!
Προσωπικό στοίχημα ήταν ένα….72-ωρο.
Ήταν ένα ταξίδι χωρίς ιδιαίτερο σχεδιασμό. εξάλλου σκοπός είναι να γεμίζεις τα μάτια σου με εικόνες , το μυαλό σου με μυρωδιές.
Αγαπημένο δένδρο το πλατάνι.
Αγαπημένη φράση …όλα είναι δρόμος
Γιατί ποστάρουμε φώτο από βόλτες στα ταξιδιωτικά?
Για να αναδείξουμε την ταξιδιωτική μας ικανότητα? Όχι
Για να προβάλουμε την φωτογραφική μας σκηνοθεσία ..? Ούτε
Για να κοινοποιήσουμε την συγγραφική αρετή?...μπα…
Για να κάνουμε τους άλλους να ζηλέψουν?.....τσ-τσ-τς…
Απλά νομίζω ότι έχει να κάνει με την ουσία αυτή του μοτοσυκλετίστα. Μηχανοκίνητου ταξιδιού. Ακόμα είναι νομίζω ένα κωδικοποιημένο αλισβερίσι εικόνων και εντυπώσεων που δεν έχει την ιδία απήχηση σε όσους δεν ανήκουν σε αυτούς τους κύκλους.
Με απλά λόγια οι φωτογραφίες σου από τις μοτοσυκλετιστικές σου βόλτες ,μικρές και μεγάλες, μπορεί να αφήνουν ασυγκίνητους όλους εκείνους που απλά… δεν αγαπούν τις μοτοσυκλέτες.
More...
15 Φεβρουαρίου 2009
Στο τηλέφωνο ο Joe, μόλις είχε ξυπνήσει.
-τι θα κάνεις?
-αυτό που σου είπα χθες. Θα έρθεις?
-που θα πας? Είπαμε?
Ήμουν σίγουρος!
-Εύβοια λέω. Μάλλον προς Αι Γιάννη...
-από εκεί πάνω θα βρέχει! Τι θα βρέχει, θα χιονίζει ρε μ....
-μια χαρά καιρός είναι! α! και που 'σαι? χρόνια πολλά Joe...
Δεν ήρθε.
