Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Σπήλαιο Ντενίσοβα, βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Ανούι, στα σύνορα του Αλτάι Κράι και Δημοκρατία Αλτάι. Αποτελεί ένα σημαντικό σημείο έρευνας για τους αρχαιολόγους και παλαιοντολόγους.
Σύμφωνα με έρευνες υπολογίζεται ότι οι πρόγονοι μας και οι κοντινοί συγγενείς του ανθρώπου χρησιμοποιούσαν συνεχώς αυτό το σπήλαιο από 300.000 χρόνια πριν μέχρι σχεδόν την σύγχρονη εποχή, δηλαδή από τότε που οι πληθυσμοί των αρχαίων ανθρώπων μετακινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στην Νότια Σιβηρία.
Εκτός από τα εργαλεία παλαιολιθικής και πιο αρχαίων εποχών τα ευρήματα σε οστά δεν είναι πολλά, μόνο τρία δόντια και ένα κομμάτι φάλαγγας δακτύλου έχουν βρεθεί σε διάφορα αρχαιολογικά στρώματα μέσα στην σπηλιά. Τα δύο πρώτα δόντια που βρέθηκαν το 1984 είναι ηλικίας 60-120.000 χρονών και αντιστοιχούν σε νεάντερνταλοειδή. Το τρίτο και ένα κομμάτι δακτύλου, που βρέθηκαν αργότερα, χρονολογήθηκαν στην πιο νεότερη εποχή 30-50.000 χρόνια.
Η ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA (το γενετικό υλικό που περνάει στο παιδί μόνο από την μητέρα) έδειξε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος διαφέρει από τους νεάντερνταλ τόσο όσο και από τους σάπιενς. Το είδος αυτό ονομάστηκε Ντενίσοβαν.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Στον χωματόδρομο παράλληλα με τον ποταμό Ανούι, από τον οικισμό Σολονέσνογιε έως τα σύνορα του Αλτάι Κράι με την Δημοκρατία Αλτάι. Στην διαδρομή υπάρχουν λίγοι οικισμοί, ο γνωστότερος είναι Τοπόλνογιε, ένα χωρίο των παλαιοπιστών, που ιδρύθηκε το 18ο αιώνα.
Εικόνες από την διαδρομή από την Μπελοκούριχα προς τον οικισμο Σολονέσνογιε, από το ταξίδι στο Αλτάι τον Αύγουστο 2017.
Photography: Jholidis
Είκονες από το ταξίδι στο Αλτάι τον Αύγουστο 2017.
Δεύτερη στάση στην πόλη Μπελοκούριχα, η οποία γιόρταζε τα 150 γενέθλιά της. Είναι από τα πιο γνωστά τουριστικά θέρετρα της Ρωσίας και Σιβηρίας, με πολλά ξενοδοχεία-σανατόρια και χιονοδρομικά κέντρα. Πριν από μερικά χρόνια ανακοινώθηκε η κατασκευή της δεύτερης πόλης με την ονομασία Μπελοκούριχα 2, η οποία θα βρίσκεται σχεδόν δίπλα στην Μπελοκούριχα.
Photography: Jholidis
Είκονες από το ταξίδι στο Αλτάι τον Αύγουστο 2017, με την πρώτη στάση στον οικισμό Τουροτσάκ.
Η ονομασία προέρχεται από τα Αλταϊκά και μεταφράζεται ως "Καλίβα". Ο οικισμός βρίσκεται πάνω στην δεξιά όχθη του ποταμού Μπίγια, περίπου 80 χιλιόμετρα βορειότερα από την λίμνη Τελέτσκογιε, από την οποία εκλύεται αυτός ο ποταμός.
Photography: Jholidis
Εικόνες από την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, τέλος Ιουλίου 2015.
Η πρόσβαση στην νότια πλευρά της λίμνης γίνεται είτε με πλοίο από την βόρεια ακτή, από τον οικισμό Αρτιμπάς, είτε από τον χωματόδρομο από το Ουλαγκάν, μέσω του πάσου Κατού-Γιαρίκ και της κοιλάδας του ποταμού Τσουλισμάν. Το μικρό θηλυκό, 4 μηνών, αρκουδάκι με το όνομα Μάσα (Masha), το προσέχουν και μεγαλώνουν οι ντόπιοι κάτοικοι, αφού η μητέρα της είχε σκοτωθεί από τους λαθροκυνηγούς. Όλη η περιοχή της λίμνης είναι Εθνικός Δρυμός του Γκόρνι Αλτάι.
Photography: Jholidis
Εικόνες διαδρομής περίπου 80 χιλιομέτρων στον χωματόδρομο από το πάσο Κατού-Γιαρίκ έως την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε. Ιούλιος 2015.
Στην διαδρομή συναντιούνται μόνο δύο οικισμοί - Κοό και Μπαλικτσά, όπου υπάρχουν σημεία που μπορεί κανείς να προμηθευτεί βενζίνη και άλλα προϊόντα. Ο δρόμος σε όλη του την διαδρομή περνάει παράλληλα με τον ποταμό Τσουλισμάν και σε αρκετά σημεία κάθετα σε μικρά ποταμάκια και καταρράκτες. Υπάρχουν αρκετές τουριστικές βάσεις και κάμπινγκ στην διαδρομή για διανυκτέρευση και οργανωμένες εκδρομές σε άλλα δύσβατα σημεία, όπως και στην νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, η περιοχή της οποίας είναι εθνικός δρυμός.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το πάσο Κατού-Γιαρίκ, Ιούλιος 2015.
Κατού-Γιαρίκ θεωρείται ένα από τα δυσκολότερα και τα πιο επικίνδυνα πάσα στο Αλτάι, χωματόδρομος με μεγάλη κλίση 3,3 χιλιομέτρων, συνολικού ύψους από την βάση του 800 μέτρων, ξεκινάει από τον δρόμο που έρχεται από τον οικισμό Ουλαγκάν και καταλήγει στην κοιλάδα του ποταμού Τσουλισμάν.
Είναι ο μοναδικός δρόμος προς την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, ανοίχτηκε με την πρωτοβουλία του διευθυντή του κρατικού συνεταιρισμού Σοβέτσκι Αλτάι το 1989 για να συνδεθούν τα χωριά Μπαλικτσά και Κοό με την πρωτεύουσα της περιφέρειας Ουλαγκάν, πριν απ' αυτό η μεταφορά προμηθειών γινόταν είτε με άλογα ή με ελικόπτερο ή με πλοία μέσω της λίμνης.
Photography: Jholidis
Εικόνες διαδρομής από τον οικισμό Ακτάς, που βρίσκεται στον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ, μέσω της κωμόπολης Ουλαγκάν και οικισμού Μπαλικτουγιούλ έως το πάσο Κατού-Γιαρίκ. Ιούλιος 2015.
Photography: Jholidis
Είκονες από την πόλη Κος-Αγκάτς (Kosh-Agach), 70 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Μογγολία, Ιούλιος 2015.
Μια από τις θεωρίες προέλευσης της ονομασίας της πόλης, που χρονολογείται από το 1801, είναι "Ζευγάρι Δέντρων" που δηλώνει απουσία του δάσους που συναντάς μόλις μερικά χιλιόμετρα προς τα βόρεια. Εδώ αρχίζει η συνοριακή ζώνη και ο δρόμος από Κος-Αγκάτς μέχρι την πόλη Τασαντά και Μογγολία, απαιτεί ειδική άδεια από την υπηρεσία. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι το έντονα ηπειρωτικό κλίμα, όπου σύμφωνα με την μετεωρολογική υπηρεσία είχε σημειωθεί η μεγαλύτερη θερμοκρασία το καλοκαίρι +38 και το χειμώνα -62 βαθμούς Κελσίου.
Photography: Jholidis
Εικόνες διαδρομής πάνω στον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ, από την πόλη Μπίισκ έως την πόλη Κος-Αγκάτς κοντά στα σύνορα με την Μογγολία. Ιούλιος-Αύγουστος 2015.
Εικόνες από την πόλη Κολιβάν του νομού Αλτάι. Στην πόλη από τον 18ο αιώνα λειτουργεί γνωστό εργοστάσιο κοπής-επεξεργασίας πέτρας, έργα τέχνης του οποίου υπάρχουν στα μουσεία Αγ. Πετρούπολης και στην Γαλλία. Το μουσείο βρίσκεται δίπλα στο εργοστάσιο, το οποίο λειτουργεί και σήμερα. Μερικά χιλιόμετρα έξω από την πόλη βρίσκεται λίμνη Μπέλογιε στους πρόποδες του βουνού Σινιούχα, με τουριστικές βάσεις, ξενοδοχεία, ιδανικό για κατασκήνωση και μπάνιο. Ιούλιος 2015.
Photography: Jholidis
Εικόνες από την βόρεια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, που βρίσκεται στην Δημοκρατία του Αλτάι - Ρωσία. Μια από τις αρχαιότερες λίμνες Ρωσίας, προσβάσιμη οδικώς μόνο στην βόρεια ακτή του, στον οικισμό Αρτιμπάς και στην νότια μέσω της κοιλάδας του ποταμού Τσουλισμάν. Ιούλιος 2015.
Photography: Jholidis