Εικόνες από το πάσο Κατού-Γιαρίκ, Ιούλιος 2015.

Κατού-Γιαρίκ θεωρείται ένα από τα δυσκολότερα και τα πιο επικίνδυνα πάσα στο Αλτάι, χωματόδρομος με μεγάλη κλίση 3,3 χιλιομέτρων, συνολικού ύψους από την βάση του 800 μέτρων, ξεκινάει από τον δρόμο που έρχεται από τον οικισμό Ουλαγκάν και καταλήγει στην κοιλάδα του ποταμού Τσουλισμάν.

Είναι ο μοναδικός δρόμος προς την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, ανοίχτηκε με την πρωτοβουλία του διευθυντή του κρατικού συνεταιρισμού Σοβέτσκι Αλτάι το 1989 για να συνδεθούν τα χωριά Μπαλικτσά και Κοό με την πρωτεύουσα της περιφέρειας Ουλαγκάν, πριν απ' αυτό η μεταφορά προμηθειών γινόταν είτε με άλογα ή με ελικόπτερο ή με πλοία μέσω της λίμνης.

Photography: Jholidis

Είκονες από την πόλη Κος-Αγκάτς (Kosh-Agach), 70 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Μογγολία, Ιούλιος 2015.

Μια από τις θεωρίες προέλευσης της ονομασίας της πόλης, που χρονολογείται από το 1801, είναι "Ζευγάρι Δέντρων" που δηλώνει απουσία του δάσους που συναντάς μόλις μερικά χιλιόμετρα προς τα βόρεια. Εδώ αρχίζει η συνοριακή ζώνη και ο δρόμος από Κος-Αγκάτς μέχρι την πόλη Τασαντά και Μογγολία, απαιτεί ειδική άδεια από την υπηρεσία. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι το έντονα ηπειρωτικό κλίμα, όπου σύμφωνα με την μετεωρολογική υπηρεσία είχε σημειωθεί η μεγαλύτερη θερμοκρασία το καλοκαίρι +38 και το χειμώνα -62 βαθμούς Κελσίου.

Photography: Jholidis