Εικόνες από την κορυφή 3000 μέτρων πάνω από την στάθμη της θάλασσας, κοντά στο Ακτάς, Αλτάι. Αύγουστος 2018.
Στον 9ο σταθμό ράδιο-αναμεταδότη του Αλτάι. Ο σταθμός βρίσκεται στο υψόμετρο των 3000 μέτρων στο βουνό Λισούχα και έχει όλες τις απαραίτητες υποδομές, όπως η μπάνια (ρώσικη σάουνα), κτίριο, μηχανήματα χιονιού και άλλα. Η πρόσβαση γίνεται από τον οικισμό Ακτάς, μέσω ενός μοναδικού χωματόδρομου που περνάει από την περιοχή των παλαιών ορυχείων υδραργύρου.
Από την κορυφή φαίνονται η Οροσειρά Σέβερο-Τσούισκι, πίσω από αυτήν διακρίνεται η υψηλότερη κορυφή της Σιβηρίας το βουνό Μπελούχα (4605 μέτρα), η στέπα της Κουράι (Κουράισκαγια Στεπ), ο ποταμός Τσούγια και άλλα αξιοθέατα της περιοχής όπως η μικρή αλπική λίμνη των Πνευμάτων του Βουνού. Στην κορυφή ανθίζει η αλπική παπαρούνα και άλλα λιγοστά φυτά.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από δυο αξιοθέατα δίπλα στον οικισμό Ακτάς: Κόκκινη Πύλη και Νεκρά Λίμνη, Αύγουστος 2018.
Σε κοντινή απόσταση από τον Ακτάς, στον δρόμο προς την πρωτεύουσα της περιοχής Ουλαγκάν, βρίσκεται η Κόκκινη πύλη, ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στα βράχια κόκκινου χρώματος. Το πέρασμα αυτό ανοίχτηκε την δεκαετία 1930 για να ενώσει τα χωριά που βρίσκονται στον δρόμο προς την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε με τον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ. Στους βράχους ακόμα και σήμερα διασώζεται μια επιγραφή ενός στρατιώτη που γυρνούσε από τον 2ο Π.Π. στο σπίτι του. Δίπλα από τον δρόμο και την Κόκκινη πύλη περνάει ένα ποτάμι Τσιμπίτκα, που εκλύεται από την λίμνη Νεκρά ή όπως ονομάζεται στα Αλταϊκά - Τσειμπέκ - Κιολ. Η ονομασία προέκυψε λόγω του ότι στην λίμνη παλιότερα δεν υπήρχαν ψάρια, μέχρι που κάποιοι ντόπιοι επιχειρηματίες έφεραν μερικά είδη ψαριών με σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού και ψαρέματος.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από την Γαλάζια ή Γκέιζερ λίμνη, κοντά στον οικισμό Ακτάς, Αύγουστος 2018.
Η λίμνη βρίσκεται περίπου 7 χλμ από τον οικισμό Ακτάς, κοντά στον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ. Το χρώμα της λίμνης οφείλεται σε ιζύματα γαλάζιου χρώματος που σχηματίζουν κυκλικά σχήματα, τα οποία αλλάζουν συνεχώς από τις πηγές μέσα στην λίμνη. Η πρόσβαση γίνεται είτε μέσω του Τσούισκι Τρακτ, μέσα από μια τουριστική βάση και πεζογέφυρα πάνω από μια βαλτώδης έκταση του ποταμού Μιόνκα, είτε μέσα από ένα μονοπάτι παράλληλα και πάνω από τον ποταμό Μιόνκα. Η περιοχή είναι γεμάτη από άγρια φράουλα που φυτρώνει κατά μήκος του μονοπατιού και μανητάρια μέσα στο δάσος.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από τον οικισμό Ακτάς (Aktash) στο Αλτάι, Αύγουστος 2018. Η ονομασία προκύπτει από τα αλταϊκά και σημαίνει Ακ - λευκός/η Τας - πέτρα. Βρίσκεται στον 788ο χλμ του Τσούισκι Τρακτ στα 1500 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας, δίπλα σε ένα μικρό ποτάμι Μιόνκα. Επίσημα ιδρύθηκε το 1957 ως οικισμός για τους εργάτες του ορυχείου οξόρυξης υδραργύρου, αν και το ορυχείο ξεκίνησε να δουλεύει στον 2ο Π.Π.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες απο τον οικισμό Γιάιλιου, Αύγουστος 2018.
Οικισμός Γιάιλιου βρίσκεται στην βόρεια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, ιδρύθηκε επίσημα το 1812, αν και σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα οι άνθρωποι ζούσαν εδώ από την εποχή του ορείχαλκου. Από το 1932 το Γιάιλιου ανήκει στο εθνικό δρύμο της λίμνης Τελέτσκογιε και από το 1998 προστέθηκε στις προστατευόμενες περιοχές UNESCO. Η ονομασία του οικισμού από τα Αλταϊκά μεταφράζεται ως "καλοκαιρινό".
Εικόνες από τον οικισμό Μπίικα, Αύγουστος 2018. Ένας μικρός οικισμός με περίπου 550 μόνιμους κατοίκους, που βρίσκεται στον δασικό δρόμο από το Βερχ-Μπίισκ (60χλμ) στο Γιάιλιου στην λίμνη Τελέτσκογιε (25χλμ), στην ένωση δυο ποταμών Κλίκ και Μπίικα. Το χωριό ιδρύθηκε το 1932. Η κύρια επιχείρηση του χωριού είναι ένα εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου, πριονιστήριο, υλοτομία.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από τις λίμνες δίπλα στον οικισμό Μαλίνοβογιε Όζερο. Πρόκειται για σύστημα λιμνών στέπας, μέσα σε μια δασική λωρίδα που εκτείνεται για αρκετά χιλιόμετρα. Βρίσκεται κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν. Η κύρια λίμνη Μαλίνοβογιε, πάνω στις όχθες της οποίας βρίσκεται και ο οικισμός με το ομώνυμο όνομα, είναι η πιο μεγάλη. Όπως και άλλες λίμνες της περιοχής, είναι αλμυρή και με μια όχι τόσο ευχάριστη μυρωδιά. Μαλίνοβογιε σημαίνει ροζ, το χρώμα της λίμνης σε κάποιες περιόδους της χρονιάς, οφείλεται στο φυτοπλαγκτόν που υπάρχει στα νερά της.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από την λίμνη Μπουρλίνκογιε, δίπλα στον οικισμό Μπουρσόλ, Αλτάι, κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν. Είναι αλμυρή λίμνη όπου από το 1768 λειτουργεί εργοστάσιο εξόρυξης αλατιού. Το είδος του αλατιού είναι Mirabilite, γνωστό επίσης και ως Glauber's salt (Na2SO4·10H2O). Το βάθος της λίμνης είναι πολύ μικρό, μέσο όρο πλησιάζει το 1 μέτρο, το μέγιστο είναι τα 2,5 μέτρα. Κάτω από τα ιζήματα υπάρχουν τεράστιες ποσότητες αλατιού και η λίμνη θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα φυσικά αποθέματα αλατιού στην Σιβηρία. Το κόκκινο χρώμα του νερού οφείλεται σε ένα είδος φυτού που ευκοδιμεί σε υγρά και αλμυρά εδάφη.
Photography: Jholidis & I.Denisova
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Από την πατρίδα του γνωστού Καλάσνικοβ, στον οικισμό Κουργιά έως τον ποταμό Τσαρίς, στον οικισμό Τσαρίσκογιε. Διαδρομή περίπου 170 χμ.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Δίπλα στον οικισμό Μανζερόκ, στον χιονοδρομικό κέντρο και στην ομώνυμη λίμνη βρίσκεται τελεφερίκ, μήκους περίπου 2300 μέτρων, για το βουνό Μάλαγια Σινιούχα (1196 m), από όπου ανοίγεται η θέα στα βουνά του Αλτάι, τον ποταμό Κατούν και τον οικισμό.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Πρωινό στον οικισμό Ουζνεζιά, στην όχθη του ποταμού Κατούν.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Διαδρομή 90 χιλιομέτρων από τον οικισμό Ουστ-Καν έως τον οικισμό Τουγιεκτά στον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ. Κοντά στον οικισμό Γιαμπογκάν, δίπλα στον δρόμο μπορείτε να δείτε μια από τις πολλές αρχαίες στήλες, πέτρες, ύψους από 1 μέτρο και περισσότερο, με σκαλισμένα πρόσωπα και άλλα χαρακτηριστικά αρχαίων πολεμιστών των Αλταϊκών φυλών, εποχής Σκύθων. Εκτός αυτών σε διάφορα σημεία συναντιούνται και πιο αρχαία ευρήματα - σκαλισμένα βράχια με αναπαραστάσεις ζώων και ανθρώπων.
Photography: Jholidis
Εικόνες από το ταξίδι στο Αλτάι, Αύγουστος 2017.
Εξερεύνηση των δύο από τις 5 λίμνες Μουλτίνσκιγιε, την κάτω και την μεσαία. Οι 5 λίμνες - κάτω, μεσαία, άνω, εγκάρσια και δυνατή, βρίσκονται στην βόρεια πλευρά της οροσειράς Κατούν και πηγάζουν από τους παγετώνες, στην συνέχεια ενώνονται και σχηματίζουν τον ποταμό Μουλτά, που αφού περάσει από τον ομώνυμο οικισμό καταλήγει στον ποταμό Κατούν.
Οι κάτω και η μεσαία λίμνη βρίσκονται κοντά η μία με την άλλη, ενώνονται με ένα καταρράκτη, περίπου 300 μέτρων, με ονομασία Σουμί (που σημαίνει θόρυβοι).
Η κάτω λίμνη βρίσκεται σε υψόμετρο 1627 μέτρων, έχει μήκος 2370, πλάτος 900 και βάθος 21,5 μέτρα. Η μεσαία είναι ελάχιστα πιο ψηλά από την κάτω, στα 1634 μέτρα, μικρότερη 1990 στο μήκος και 700 στο πλάτος με βάθος 8 μέτρα. Αυτή η υψομετρική διαφορά δημιούργησε τον λεγόμενο καταρράκτη Σουμί.
Από την δυτική πλευρά της κάτω λίμνης υπάρχει μονοπάτι μέσα από το δάσος που σε βγάζει στην πάνω, νότια, ακτή στον καταρράκτη και μετά στην μεσαία λίμνη. Από την τουριστική βάση, που βρίσκεται στην βόρεια ακτή της κάτω λίμνης ξεκινάνε τα μονοπάτια προς τις άλλες λίμνες και τον όρο Μπελούχα.
Photography: Jholidis