Displaying items by tag: Αλτάι

Από το ταξίδι στο Αλτάι Αύγουστος 2021.

Εικόνες από την τοποθεσία Άρης 1στο Αλτάι, στο 865 χλμ του Τσούισκι Τρακτ δεξιά, λίγα χιλιόμετρα δυτικότερα από το χωριό Τσαγκάν-Ουζούν στην κοιλάδα Κιζιλ-τσίν που μεταφράζεται ως κόκκινη κοιλάδα.

Η χρωματική γκάμα καθορίζεται από οξείδια σιδήρου, οξειδωτικότητα σιδήρου και την ποσότητα προσμείξεων. Τα κόκκινα χρώματα αποδίδονται στο Fe2O3 - μαγεμίτη και αιματίτη. Οι προσμείξεις του μαγγανίου δίνουν ροζ και λιλά τόνους. Οι προσμείξεις χρωμίου αφήνουν μια κίτρινη απόχρωση. Η παλέτα χρωμάτων καθορίζεται και από προσμείξεις τιτανίου, επειδή στο Kyzyl-Chin υπάρχει ένα ορυκτό ρουτίλιο, TiO2, το οποίο περιέχει προσμείξεις από σίδηρο, κασσίτερο, νιόβιο και ταντάλιο. Χάρη στις φυσικοχημικές διεργασίες που συμβαίνουν κατά την πρόσμειξη των ορυκτών στο βαθμό οξείδωσης, εμφανίζεται αυτό το εξαιρετικό χρωματικό σχέδιο των "τοπίων του Άρη".

Photography: Jholidis & I.Denisova

Εικόνες από τις λίμνες Καρακόλσκιγιε, Αλτάι, Αύγουστος 2019.

Λίμνες Καρακόλσκιγιε είναι μια ομάδα 7 λιμνών, στην περιοχή της Δημοκρατίας του Αλτάι και βρίσκονται στην δυτική πλαγιά της κορυφογραμμής Ιόλντο, στο υψόμετρο 1630 η τελευταία και 1840 η πρώτη. Έχουν τεκτονική-παγετώνια προέλευση και εκλύονται στον ποταμό Τουρά, ο οποίος με την σειρά του στον ποταμό Καρακόλ, στην συνέχεια στον ποταμό Ελεκμονάρ και τα νερά να καταλήγουν στον ποταμό Κατούν στην περιοχή του οικισμού Ελεκμονάρ, απ' όπου και ξεκινάει ο χωματόδρομος προς τις λίμνες. Οι λίμνες απέχουν μεταξύ τους σε απόσταση 300-800 μέτρων και ενώνονται με ρυάκια. Οι κάτω λίμνες περιβάλλονται από κεδρόδασος, ενώ όσο ανεβαίνει κανείς το δάσος δίνει χώρο σε αλπικά λιβάδια.

Όλη η περιοχή είναι προσατευόμενη και χαρακτηρίστηκε ως Μνημείο Φυσικής Κληρονομιάς του Αλτάι. Η πρόσβαση στις λίμνες είναι εξαιρετικά δύσκολη, πραγματοποιείται μόνο με ειδικά τζιπ αυτοκίνητα μέσω δασικού χωματόδρομου από τον οικισμό Ελεκμονάρ που απέχει περίπου 40 χλμ και τερματίζει στην 5η λίμνη. Έπειτα ξεκινάει μονοπάτι που ενώνει τις λίμνες και φτάνει στην 1η, όπου υπάρχει ένας καταρράκτης προς την τρίτη λίμνη.

Photography: Jholidis & I. Denisova

Εικόνες από το ταξίδι στις λίμνες Καρακόλσκιγιε, Αλτάι, Αύγουστος 2019.

Διαδρομή περίπου 40 χλμ από τον οικισμό Ελεκμονάρ έως τις λίμνες Καρακόλσκιε, είναι ένας πολύ δύσκολος χωματόδρομος που στην αρχή οδεύει παράλληλα με τον ποταμό Ελεκμονάρ, μέσω οικισμού Καρακόλ και στην συνέχεια παράλληλα με το ομώνυμο ποταμό ανεβαίνει στα 1600μ. Ένας έμπειρος οδηγός μπορεί να φτάσεις στις λίμνες σε 4 ώρες.

Photography: Jholidis & I. Denisova

Εικόνες από την λίμνη Κιντελιού στο Αλτάι στα 2054 μέτρα, στην κορυφή του περάσματος Ουλαγκάνσκι. Αύγουστος 2019.

Photography by: Jholidis & I. Denisova

Εικόνες από την κορυφή 3000 μέτρων πάνω από την στάθμη της θάλασσας, κοντά στο Ακτάς, Αλτάι. Αύγουστος 2018.

Στον 9ο σταθμό ράδιο-αναμεταδότη του Αλτάι. Ο σταθμός βρίσκεται στο υψόμετρο των 3000 μέτρων στο βουνό Λισούχα και έχει όλες τις απαραίτητες υποδομές, όπως η μπάνια (ρώσικη σάουνα), κτίριο, μηχανήματα χιονιού και άλλα. Η πρόσβαση γίνεται από τον οικισμό Ακτάς, μέσω ενός μοναδικού χωματόδρομου που περνάει από την περιοχή των παλαιών ορυχείων υδραργύρου.

Από την κορυφή φαίνονται η Οροσειρά Σέβερο-Τσούισκι, πίσω από αυτήν διακρίνεται η υψηλότερη κορυφή της Σιβηρίας το βουνό Μπελούχα (4605 μέτρα), η στέπα της Κουράι (Κουράισκαγια Στεπ), ο ποταμός Τσούγια και άλλα αξιοθέατα της περιοχής όπως η μικρή αλπική λίμνη των Πνευμάτων του Βουνού. Στην κορυφή ανθίζει η αλπική παπαρούνα και άλλα λιγοστά φυτά.

Photography: Jholidis & I.Denisova

Εικόνες από δυο αξιοθέατα δίπλα στον οικισμό Ακτάς: Κόκκινη Πύλη και Νεκρά Λίμνη, Αύγουστος 2018.

Σε κοντινή απόσταση από τον Ακτάς, στον δρόμο προς την πρωτεύουσα της περιοχής Ουλαγκάν, βρίσκεται η Κόκκινη πύλη, ένα στενό πέρασμα ανάμεσα στα βράχια κόκκινου χρώματος. Το πέρασμα αυτό ανοίχτηκε την δεκαετία 1930 για να ενώσει τα χωριά που βρίσκονται στον δρόμο προς την νότια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε με τον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ. Στους βράχους ακόμα και σήμερα διασώζεται μια επιγραφή ενός στρατιώτη που γυρνούσε από τον 2ο Π.Π. στο σπίτι του. Δίπλα από τον δρόμο και την Κόκκινη πύλη περνάει ένα ποτάμι Τσιμπίτκα, που εκλύεται από την λίμνη Νεκρά ή όπως ονομάζεται στα Αλταϊκά - Τσειμπέκ - Κιολ. Η ονομασία προέκυψε λόγω του ότι στην λίμνη παλιότερα δεν υπήρχαν ψάρια, μέχρι που κάποιοι ντόπιοι επιχειρηματίες έφεραν μερικά είδη ψαριών με σκοπό την ανάπτυξη του τουρισμού και ψαρέματος.

Photography: Jholidis & I.Denisova

Εικόνες από την Γαλάζια ή Γκέιζερ λίμνη, κοντά στον οικισμό Ακτάς, Αύγουστος 2018.

Η λίμνη βρίσκεται περίπου 7 χλμ από τον οικισμό Ακτάς, κοντά στον αυτοκινητόδρομο Τσούισκι Τρακτ. Το χρώμα της λίμνης οφείλεται σε ιζύματα γαλάζιου χρώματος που σχηματίζουν κυκλικά σχήματα, τα οποία αλλάζουν συνεχώς από τις πηγές μέσα στην λίμνη. Η πρόσβαση γίνεται είτε μέσω του Τσούισκι Τρακτ, μέσα από μια τουριστική βάση και πεζογέφυρα πάνω από μια βαλτώδης έκταση του ποταμού Μιόνκα, είτε μέσα από ένα μονοπάτι παράλληλα και πάνω από τον ποταμό Μιόνκα. Η περιοχή είναι γεμάτη από άγρια φράουλα που φυτρώνει κατά μήκος του μονοπατιού και μανητάρια μέσα στο δάσος.

Photography: Jholidis & I.Denisova

Εικόνες από τον οικισμό Ακτάς (Aktash) στο Αλτάι, Αύγουστος 2018. Η ονομασία προκύπτει από τα αλταϊκά και σημαίνει Ακ - λευκός/η Τας - πέτρα. Βρίσκεται στον 788ο χλμ του Τσούισκι Τρακτ στα 1500 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας, δίπλα σε ένα μικρό ποτάμι Μιόνκα. Επίσημα ιδρύθηκε το 1957 ως οικισμός για τους εργάτες του ορυχείου οξόρυξης υδραργύρου, αν και το ορυχείο ξεκίνησε να δουλεύει στον 2ο Π.Π.

Photography: Jholidis & I.Denisova

Εικόνες απο τον οικισμό Γιάιλιου, Αύγουστος 2018.

Οικισμός Γιάιλιου βρίσκεται στην βόρεια ακτή της λίμνης Τελέτσκογιε, ιδρύθηκε επίσημα το 1812, αν και σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα οι άνθρωποι ζούσαν εδώ από την εποχή του ορείχαλκου. Από το 1932 το Γιάιλιου ανήκει στο εθνικό δρύμο της λίμνης Τελέτσκογιε και από το 1998 προστέθηκε στις προστατευόμενες περιοχές UNESCO. Η ονομασία του οικισμού από τα Αλταϊκά μεταφράζεται ως "καλοκαιρινό".

Εικόνες από τον οικισμό Μπίικα, Αύγουστος 2018. Ένας μικρός οικισμός με περίπου 550 μόνιμους κατοίκους, που βρίσκεται στον δασικό δρόμο από το Βερχ-Μπίισκ (60χλμ) στο Γιάιλιου στην λίμνη Τελέτσκογιε (25χλμ), στην ένωση δυο ποταμών Κλίκ και Μπίικα. Το χωριό ιδρύθηκε το 1932. Η κύρια επιχείρηση του χωριού είναι ένα εργοστάσιο επεξεργασίας ξύλου, πριονιστήριο, υλοτομία.

Photography: Jholidis & I.Denisova